Τζουμέρκα

Αν θες ν' ακούσεις πώς ριγά
και πώς σημαίνει η πέτρα,
πέρνα το Ρίο ζύγωσε
κι ανέβα στα Τζουμέρκα,  

να κοινωνήσεις το θρασκιά 
ψηλά στα χίλια μέτρα 
μακριά  απ' της πόλης τον αχό
κι απ' των αστών τη λέπρα,

εκεί δεν είναι Μέτσοβο 
Κόνιτσα και Ζαγόρι, 
να σου ..πουλάνε το βουνό
μεσάζοντες κι εμπόροι 
  
ογδόντα ευρώ το δίκλινο 
δέκα τα μακαρόνια 
τριάντα το τηλεφερίκ 
κι είκοσι οχτώ τα χιόνια,

δεν είναι εκεί για γιάπηδες
δεν είναι για τουρίστες, 
είναι εκκλησιά για της ερμιάς 
και του βουνού τους μύστες, 

σπίτια κλεισμένα από καιρό 
γκουστέρες και σπουργίτες 
να βγαίνουν να σε υποδεχτούν 
γερόντοι μακαρίτες 

με ρακογυάλι στο δεξί 
και στ' άλλο το λουκούμι 
να πέφτει απάνω παγερή 
βροχή με το τουλούμι ,

να πέφτουν χρόνια απείραχτα 
κι αμάραντοι αιώνες 
βαμπάκι στα μηλίγγια σου 
και χάδι στις λαγόνες, 

να παίζει η νύχτα σινεμά 
των ταπεινών τα έργα 
στο κινηματοθέατρο 
"Σινε-Ψηλά Τζουμέρκα"   

να μπαίνεις μ' εισιτήριο 
ματιά σαλού μονάχα, 
να βγαίνεις ίσια να τραβάς 
για του βουνού τη στράτα 

πίσω ποτέ να μη γυρνάς
μηδέ να κατεβαίνεις,  
να σφάζεσαι απ' την ομορφιά 
ποτέ να μην πεθαίνεις...

 ά.