Είχα στο blog μου ένα κοντέρ . . .

..η σχωρεμένη -αγράμματη- μάνα, που από ένστικτο πάντα μ' ενθάρρυνε μικρόν στα πρώτα μου στιχογραψίματα...και με διάβαζε..και τωρα με διαβαζει, πάνω απ' τα σύννεφα...κι ας μη την έδειχνε ποτέ το κοντερ εδώ ακριβώς αποκάτω στο blog μου ετούτο, στο τελος της σελίδας...το οποίο κοντερ, τό κατήργησα-διέγραψα προχτες....αφού δεν μού 'δειχνε τη μάνα, δεν δούλευε καλά..

Είχα στο blog μου ένα κοντέρ, πού 'δειχνε τσάτρα-πάτρα 

και στο περίπου, από ποια της Γης περιοχή   

μπήκαν και με διαβάσανε -Βοστώνη, Αθήνα, Πάτρα, 

Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Κιλκίς, Κομοτηνή- 

αλλά ποτέ δεν μου 'δειχνε τη σχωρεμένη μάνα 

που ανελλιπώς με διάβαζε απ' τα σύννεφα ψηλά, 

μια μέρα ζοχαδιάστηκα και το 'κλεισα για πάντα, 

τη μάνα αφού δεν μού 'δειχνε, δεν δούλευε καλά, 

διότι η μάνα ανέκαθεν, με διάβαζε με ζέση, 

γράμματα κι ας μην ήξερε, η μάνα απ' τα βουνά, 

απ' τα δεκάξι π' άρχισα να γράφω, "αυτό μ' αρέσει 

 -μού 'λεγε", "το χτεσ'νό, Αγγελή μ' , δεν τό 'γραψες  καλά!",  

 και μ' άλειφτε όταν έγραφα, φέτες με μαρμελάδα,

 και το σκυλί που αλύχταγε, το τάιζε να  σιωπά,

είχα στο blog μου ένα κοντέρ, τό 'κλεισα χτες για πάντα, 

τη μάνα αφού δεν μού 'δειχνε, δεν δούλευε καλά. 

ά. -9 Γενάρη του 2016